Proszę tylko z tytułu nie wyciągać pochopnych, a tym bardziej błędnych lub za daleko idących wniosków. Wcale nie chcę stawiać żadnej tezy związanej z geopolityką. Nie będzie też wykładu o historii, czy komunizmie. Przeciwnie, będzie o sprawach naszych, mławskich, ale wydaje mi się, że również do szpiku kości polskich.

Przyznam otwarcie, że zaczerpnąłem termin „radziecki” od kolegi po fachu, który pisząc w zupełnie nieodległej przeszłości o obradach rady powiatu użył właśnie tego słowa, czym naraził się kilku radnym, zresztą nie tylko lewicy, choć słownik języka polskiego, rzeczywiście dopuszcza zastosowanie tego terminu do rad i rajców.

Zamiłowanie do (ob)rad mamy dziedziczne. Gdybyśmy jednak na chwilę sięgnęli trochę głębiej w historię łatwo zauważyć, że jakieś „rady” istniały od zawsze, nawet gdy polowaliśmy na prehistoryczne gady. Czy zawsze  z tym „radzeniem” idzie nam najlepiej? Bywa różnie. Każdy Polak wie do czego służy liberum veto. A powiedzenia, że tam gdzie dwóch Polaków tam trzy zdania wcale nie wymyślili Rosjanie.

W czasach współczesnych organy kolegialne, można rzec właśnie „radzieckie” stały się synonimem poziomu demokracji. A jak to jest w naszej Mławie?

Gdy zastanowiłem się przez chwilę, to doszedłem do wniosku, że mamy demokrację w pełni jej rozkwitu. Jeżeli  zliczyłem wszystkie rady (bo może jeszcze jakąś pominąłem) to mamy ich w mieście dwanaście rodzajów. Jest rada powiatu i miasta, młodzieżowa rada miasta, rada ds. osób niepełnosprawnych, rada kultury, sportu, pożytku publicznego, rada seniorów, rady rodzic ów w szkołach, rady parafialne i rady nadzorcze. Naprawdę trudno już chyba byłoby wymyślić jeszcze jakąś.

Oczywiście najbardziej znane są te dwie pierwsze. Tam bowiem zapadają decyzje, które dotyczą spraw dotykających wszystkich mieszkańców miasta i powiatu. O nich się czyta w mediach i jest wielu chętnych by zasiąść w tych radzieckich ławach. Jak sobie radzą pozostałe rady? O ich przydatności, kompetencjach i składzie wieść gminna mówi różnie. Gdyby chcieć pokusić się o ocenę pracy, każdą z nich należałoby analizować oddzielnie. Pozostawmy więc taką ocenę tym, których to dotyczy. Czy jednak dzięki tej mnogości rad z roku na rok sprawy idą lepiej? Śmiem wątpić. Nie mówię jednak, że rady są zbędne. Może rzecz w jakości, a nie ilości?

Wielkimi krokami zbliżają się już wybory samorządowe i  wkrótce poznamy, kto będzie pretendować do radzieckich foteli w sejmiku, powiecie, mieście i gminach. Na tej kanwie przywołam taką ciekawostkę. Tylko w liczącej ok. 30 tys. mieszkańców Mławie zasiądzie w radzie 21 radnych. W radzie siedem-dziesięciotysięcznego  powiatu mławskiego kolejnych 19.

Dla porównania: w Nowym Jorku  liczącym 8,5 mln mieszkańców radnych miejskich jest  51, w czteromilionowym Los Angeles zaledwie 15, w Berlinie 100, a w Warszawie  469.

Na liczbę wybieranych radnych wpływu nie mamy, więc może postawmy na jakość?

Zyg Zak

Zobacz także…

Ocen, który z radnych obecnej kadencji jest najlepszy

Królu Herodzie, to przez twe zbytki

Proszę o zablokowanie komentarzy pod sprawą skarbnika