Cukrzyca to plaga XXI wieku
— 01/06/2022Cukrzyca to plaga XXI wieku, zaliczona przez Światową Organizację Zdrowia obok otyłości, nadciśnienia tętniczego czy chorób nowotworowych, do grupy chorób…
Zupa rybna w Odessie to wyjątkowy w formie zapis wojennej drogi Jana Karskiego – słynnego emisariusza Polskiego Państwa Podziemnego – autorstwa Sebastiana Rysia. 30 października ten spektakl można było obejrzeć w sali kina. W dniu następnym obejrzeć go mogła młodzież szkolna.
Zupa rybna w Odessie to wyjątkowy w formie zapis wojennej drogi Karskiego autorstwa Sebastiana Rysia, aktora, absolwenta Akademii Teatralnej w Warszawie. Jego dziadek – Zbigniew Ryś – oficer i kurier Armii Krajowej, pseudonim „Fantom”, w 1940 roku był dowódcą udanej Akcji „S” polegającej na uwolnieniu Jana Karskiego z nowosądeckiego szpitala, po tym jak trafił tam, doświadczywszy tortur z rąk gestapo. W akcję zaangażowana była również siostra Zbigniewa Rysia – Zofia. W stroju zakonnicy zdołała dostać się do szpitala i nawiązać kontakt z Karskim. Po wojnie Zofia Rysiówna była jedną z największych aktorek XX wieku w Polsce.
Opowieść o losach Jana Karskiego to wspólna wędrówka bohatera spektaklu i obecnych świadków na sali. Śledząc jego losy, poznajemy też kulisy decyzji światowych mocarstw, które nie uwierzyły w tragiczną relację.
Twórcy monodramu:
Julia Mark (Pawłowska) – reżyserka, absolwentka Wiedzy o Teatrze warszawskiej Akademii Teatralnej i Reżyserii Dramatu krakowskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej. Zwyciężczyni Konkursu Reżyserskiego zorganizowanego przez Teatr im. Jana Kochanowskiego w Opolu. Podczas studiów była asystentem Mikołaja Grabowskiego, Bogdana Hussakowskiego i Marcina Jarnuszkiewicza. Debiutowała Miłością Fedry Sarah Kane w warszawskim Teatrze Polonia. Zrealizowała między innymi Alicję w Krainie czarów w Teatrze Banialuka w Bielsku – Białej i Bliżej Patrica Marbera w Teatrze w Opolu, Piotrusia Pana w opolskim Teatrze Lalki i Aktora. Jej spektakl – Książę Niezłomny wg Mateusza Pakuły – zebrał wiele pozytywnych recenzji i był wystawiony na festiwalu teatralnym R@port w Gdyni. W Teatrze im. Jerzego Szaniawskiego w Płocku zrealizowała z dużym powodzeniem sztukę Szymona Bogacza, Trzech mężczyzn w różnym wieku. Nagrodzona statuetką Don Kichota za radiowy debiut reżyserski.
Szymon Bogacz – urodzony w 1976 we Wrocławiu, po studiach muzycznych i architektonicznych zdobywał doświadczenie pisarskie, uczestnicząc w konkursach literackich i dramaturgicznych. Pisze opowiadania, które publikuje w Internecie (www.opowiadania.pl) i miesięcznikach literackich. Zdobył trzecie miejsce z konkursie na sztukę współczesną Teatru Starego w Krakowie i miesięcznika „Dialog” w 2006 r. Sztuka Trójkąt została wyróżniona w VII edycji konkursu na dramat współczesny na Festiwalu Targów Nowej Dramaturgii w Radomiu. W Imię Ojca i Syna wyróżniona w konkursie o Gdyńską Nagrodę Dramaturgiczną. Dramat Trzech mężczyzn w różnym wieku został został wyróżniony w konkursie dramaturgicznym III Forum Współczesnego Dramatu „Lustro. Obraz. Iluzja” w Łodzi.
Za sztukę Zupa rybna w Odessie Szymon Bogacz został nagrodzony mianem Najlepszego Dramaturga 2014 roku.
Sebastian Ryś – absolwent Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie (2009). Aktor, wrażliwy interpretator romantycznych bohaterów. Swoją wizją nadał ton artystycznemu wyrazowi słuchowiska pt. Blizny wolności, w którym wciela się w postać Jana Karskiego. Współtwórca Plam w Pamięci – produkcji Teatru Polskiego Radia. Zadebiutował jeszcze podczas studiów rolą Stanisława Ignacego Witkiewicza w autorskim przedstawieniu Andrzeja Marii Marczewskiego Witkacy jest do X-tej z muzyką Marka Dyjaka. Współpracował z Teatrem Nowym w Słupsku i Teatrem Staromiejskim w Warszawie. W Płockim Teatrze Dramatycznym zadebiutował rolą S. B. w spektaklu Szymona Bogacza „Trzech mężczyzn w różnym wieku” w reżyserii Julii Pawłowskiej – Mark. W swojej krótkiej karierze zagrał tytułową postać w „Hamlecie” W. Szekspira, Albina w Ślubach Panieńskich A. Fredry czy Macaka w sztuce Ivo Bresana pt: Hamlet we wsi Głucha Dolna. Na swoim koncie ma role filmowe i serialowe.
Wykonawca monodramu Zupa Rybna w Odessie.
Piotr Świtalski – aktor, mim, animator kultury, twórca spektakli dla dzieci. Posiada ponad piętnastoletnie doświadczenie sceniczne. Swoje umiejętności kształcił pod okiem Elżbiety Piaseckiej, Tadeusza Winnickiego, Stefana Niedziałkowskiego. Wielokrotny uczestnik warsztatów Henryka Tomaszewskiego – legendy pantomimy. Współpracował między innymi z aktorami Wrocławskiego Teatru Pantomimy czy Teatru Płockiego. Występuje w spektaklach w Katarze i Omanie.
źródło IPN/MDK
fot. MDK
Cukrzyca to plaga XXI wieku, zaliczona przez Światową Organizację Zdrowia obok otyłości, nadciśnienia tętniczego czy chorób nowotworowych, do grupy chorób…
W tym roku przypada 105 rocznica odzyskania przez naród polski niepodległości, po 123 latach życia pod zaborami, bez własnego państwa. …
Prawdą jest przywoływane bardzo często przez burmistrza Kowalewskiego powiedzenie, że Mława jest wyjątkowa. Jest wyjątkowa, tyle, że powiedzmy wprost –…
Redakcja portalu Codziennik Mławski zastrzega sobie wszelkie prawa do publikowanych treści. Użytkownicy mogą pobierać i drukować fragmenty zawartości portalu informacyjnego //codziennikmlawski.pl wyłącznie do niekomercyjnego użytku osobistego. Publikacja, rozpowszechnianie lub sprzedaż zawartości portalu Codziennik Mławski są zabronione bez uprzedniej pisemnej zgody redakcji i stanowią naruszenie ustaw o prawie autorskim, ochronie baz danych i uczciwej konkurencji i będą ścigane przy pomocy wszelkich dostępnych środków prawnych.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
Codziennik w końcu przetrawił monodram – super!
9 dni po spektaklu artykuł o nim – lepiej późno niż wcale.
Anonimku ze złośliwością u ciebie nieźle, gorzej z matematyką. Wyliczyłeś że 6 listopada to 9 dni po spektaklu? No nic tylko pogratulować
Przepraszam, nie spojrzałam do kalendarza i wydawało mi się, że dziś jest 8 listopada, a nie szósty. Tydzień po przedstawieniu to i tak dużo…