Przestałem jeździć na rowerze, bo mimo że starałem się jeździć tuż przy krawężniku lub przy samym poboczu jezdni to chamstwo niektórych kierowców aut było tak wielkie, że zaczynałem bać się o własne zdrowie i życie. Kierowcy mimo, że z przeciwka nie jechało żadne auto, to czasami wyprzedzali mnie doslownie w odległości 5 do 10 cm albo będąc tuż za mną trąbili. Uważam takie zachowania kierowców za haniebne. Być może dlatego niektórzy rowerzyści jeżdżą w pewnej odległości od krawężnika. Żeby w ostatniej chwili mogli skręcić bliżej przed chamskim kierowcą czterech kółek.

Choćby nie wiem jak długie były we meławie ścieżki rowerowe to i tak największe prawo do poruszania się nimi będą rościć sobie piesi z pieskiem, paniusie udające że biegają, ludzie z kijkami, menele z piwkiem i madki z wózkami, czasami pustymi. Jeszcze potrafi ta cała menażeria wyzwiskami obrzucić jak próbujesz przejechać. Stąd dylematy rowerzystów: które zło wybrać, to na ulicy czy to na ścieżce…

Gorzej – takich odległości jakie dzielą te kawałki ścieżek w żaden sposób nie da rady przeskoczyć

Tak, a’ propos ścieżek:

Drodzy ROWERZYSCI szanuję Was, ale
pamiętajcie o tym, że CHODNIKI są DLA PIESZYCH, a Wy na tych CHODNIKACH JESTEŚCIE tylko GOŚĆMI, a więc zachowujcie się kulturalnie i ustępujcie pierwszeństwa pieszym oraz nauczcie się używać słowa: PRZEPRASZAM.

To samo dotyczy użytkowników hulajnóg (ci są jeszcze gorsi!!!).