W  życiu wielokrotnie stajemy przed różnej wagi wyborami i dylematami i sytuacjami. To nic nowego pod tym słońcem. Klasycznym cytatem z literatury zwykle przywoływanym w takich okolicznościach wymagających od nas dokonania ważnego, czasem może dramatycznego wyboru jest fragment utworu „Hamlet, książę Danii” autorstwa Williama Shakespeare’a. 

„Być albo nie być; oto jest pytanie:
Czy szlachetniejszym jest znosić świadomie
Losu wściekłego pociski i strzały,
Czy za broń porwać przeciw morzu zgryzot,
Aby odparte znikły?”

To znany chyba każdemu cytat, a na pewno znamy jego pierwszą strofę : „Być albo nie być” (ang. To be, or not to be). Co prawda dramat został napisany na przełomie XVI i XVII wieku, a więc jeszcze przed przełomową datą 14 maja 1796 roku, gdy brytyjski doktor Edward Jenner wszczepił 8-letniemu chłopcu wirusa ospy krowiej, więc jego autor nie mógł odwoływać się wprost do dylematów na polu szczepionkowym. Dziś jednak jest inaczej.

Minęło 10 miesięcy (a może i znacznie więcej) odkąd żyjemy w codzienności naznaczonej koronawirusem. Już kiedyś stawiałem oczywistą raczej tezę, że żyjemy w głębokim rozdarciu społeczno-politycznym, podzieleni na zaciekłych fanów i antyfanów PiS. W przypadku tegoż wirusa i szczepień też jesteśmy podzieleni. Przeciwnicy uważają, że pandemia jest wymyślona i nadmuchana medialnie, a szczepienia mogą nieść za sobą różne negatywne skutki, gdyż badania nad nią trwały zbyt krótko. Ale nie tylko o skutki zdrowotne chodzi. Również o te społeczne. Czy osoby, które się nie zaszczepią będą mogły pracować bez przeszkód w dowolnym zawodzie, wysłać dzieci do szkoły czy przedszkola lub wsiąść do samolotu? Takich pytań pojawia się w medialnej przestrzeni dużo więcej.

I mamy drugą, przeciwstawną postawę. Osoby bardzo chcą się zaszczepić. W ostatnich dniach głośno mówi się o zaszczepieniu grupy celebrytów poza kolejnością. Podobno w celu promocji szczepień, choć o tej „promocji” dowiedzieliśmy się dopiero gdy ujawniły to ogólnopolskie media. Metoda wykorzystania wizerunku osób popularnych sama w sobie mogłaby być wykorzystana. Tyle, że należało ich posadzić przed kamerami i zaaplikować szczepionkę. A potem zapytać, czy czują się świetnie. Wśród zaszczepionych pojawiają się nazwiska byłego premiera Leszka Millera i aktorki Krystyny Jandy, Wiktora Zborowskiego, Krzysztofa Materny, Andrzeja Seweryna i jego córki Marii.

Drogę do szczepień na skróty wybierają jednak nie tylko znani tego świata. Tak się dzieje też w lokalnym świecie. Na przykład do ochotniczych straży pożarnych zgłasza się teraz wiele nowych osób, chcących znaleźć się w mundurowych szeregach. Czy chodzi tu o możliwość przyspieszenia przyjęcia szczepionki?

Zapewne jest też jakaś grupa wahających się. Im decyzji nie ułatwiają ani władze, nie podając jasnej i klarownej argumentacji „za”, jak też przekaz płynący ze środowiska medycznego. Bo przecież wcale nie jest tak, że w wyznaczonym na końcówkę grudnia terminie wszyscy objęci tzw. „grupą 0” zadeklarowali, że chcą się szczepić. Przeciwnie, odsetek chętnych oscyluje w okolicach połowy stanu, a rząd wyznacza kolejny termin zapisów.

Tak więc jak Hamlet pozostajemy na koniec przed wspomnianym dylematem. Szczepić się czy nie szczepić?

ZygZak