To już druga sprawa z tą samą pracownicą urzędu miasta przegrana przez burmistrza Sławomira Kowalewskiego przed  ciechanowskim sądem pracy. Tym razem sąd nakazał zapłacenie wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych wraz z ustawowymi odsetkami.

Przed kilkoma dniami Sąd Rejonowy w Ciechanowie IV Wydział Pracy wydał wyrok w sądowym sporze jednej z pracownic urzędu miasta, której nie przedłużono umowy o pracę, domagającej się wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych w latach 2015 – 2018. Ten wątek został wyłączony z wcześniejszego pozwu, w którym pracownica domagała się uznania zawartej z nią umowy na czas określony za umowę zawartą na czas nieokreślony, a sąd w nieprawomocnym jeszcze wyroku uznał jej roszczenie za słuszne. Odrębnym wątkiem, również wyłączonym do oddzielnego rozpatrzenia będzie sprawa o mobbing.

W tym wątku sprawy, ciechanowski sąd zasądził na rzecz powódki kwotę 13.302,69 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 31 października 2019 r. do dnia zapłaty tytułem wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych w okresie od października 2015 r. do listopada 2018 r. Wyrokowi nadał rygor natychmiastowej wykonalności co do kwoty 2.508,20 zł. Sąd nakazał też pobrać od Urzędu Miasta Mława 665 zł tytułem zwrotu opłaty sądowej od pozwu, od której powódka była zwolniona z mocy prawa. Pozostałe koszty sądowe przejęto na rachunek Skarbu Państwa.

O co chodziło w tym sporze? Otóż zgodnie z przepisami jej dotyczącymi, wspomniana pracownica winna pracować nie 8, ale 7 godzin dziennie. W rzeczywistości pracowała znacznie dłużej, bywało, że – jak sam twierdzi – nawet 43 godziny tygodniowo. Na taki wymiar czasu pracy, wymagane było zaświadczenie lekarza medycyny pracy, którego urząd miasta dla niej nie posiadał, dysponując jedynie złożonym na żądanie kadr jej oświadczeniem.  Co do tej kwestii sąd nie miał wątpliwości, stąd zasądzona zapłata.  Sąd nie w pełni uznał jednak pozostałe roszczenia powódki.

Choć burmistrz przegrał tę sprawę, powódka nie do końca jest zadowolona z wyroku, uważając, że wina pracodawcy za nie przestrzeganie przepisów  została tu niejako ukryta. Wystąpiła więc o pisemne uzasadnienie wyroku, będące nieodzownym warunkiem do złożenia apelacji.

JK