Gdyby zapytać jakie danie kojarzy się nam z Wigilią, wśród wymienionych i uświęconych tradycją potraw na pewno znajdzie się karp. W pewnym sensie to właśnie karp jest specyficznym elementem przedświątecznych zakupów.  Dlaczego specyficznym?

Przede wszystkim ze względu na to, że tradycyjnie kupowaliśmy go żywego. I w wielu domach bywało, że na kilka dni mieliśmy zablokowaną wannę. Taki zakup wiązał się również z koniecznością zabicia karpia domowym sposobem. A choć sprawa jest poważna stało się to wdzięcznym tematem do wielu żartów sytuacyjnych i stąd na przykład wiemy jak  zabić karpia suszarką do włosów lub psychologicznie za pomocą kalendarza.

Coraz częściej jednak w sklepach sieciowych nie kupimy już tej ryby żywej. Co innego na bazarach i targowiskach. Tu nadal wedle wyboru możemy kupić karpia żywego lub poprosić sprzedawcę, żeby rybę uśmiercił. W tym roku przez Polskę przetoczyła się głośna sprawa sprzedawcy z targowiska w Krotoszynie, który uśmiercał ryby nie ogłuszone obcinając im głowy podobno tępą gilotyną. Ta wigilijna opowieść nie kończy się zbyt szczęśliwie ani dla karpi ani dla sprzedawcy. Ryby i tak nie żyją, a  sprzedawca żyje, ale ma postawiony zarzut znęcania się ze szczególnym okrucieństwem nad karpiami.

Warto może przypomnieć trochę historii, jak to się stało, że karp stał się tak wyjątkowo popularny i „wigilijny”. Pojawił się w Polsce około XII wieku i początkowo jego hodowlą zajmowali się cystersi. Pamiętać tu trzeba, że rybie mięso jest uważane za postne. Miało to znaczenie zwłaszcza w średniowieczu, gdy pościło się dużo i często. Początkowo karp nie był kojarzony w jakiś wyjątkowy sposób z Wigilią, był raczej jedną z ryb obok śledzia, szczupaka czy pstrąga. Według niektórych źródeł promotorem i gorącym orędownikiem karpia był peerelowski minister przemysłu i handlu Hilary Minc, który założył nawet w tym celu Państwowe Gospodarstwo Rybne. Tak czy inaczej dziś Polska jest w tej dziedzinie europejskim potentatem, produkujemy ok. 18 tys. ton tej ryby, a prawie 98% produkcji trafia na wigilijny stół.

ZygZak