Czas to niezwykły. Czas, kiedy zwykłe ludzkie sprawy winny zejść na plan dalszy, by ustąpić miejsca temu, co najważniejsze. Bo przecież narodzenie Pana miało oczyścić serca, napełnić je miłością, miłosierdziem i pokojem. Nauczyć żyć nie tylko dla siebie, ale potrzebom innych otworzyć szeroko drzwi naszych uczuć.

Takie intencje przyświecały jasełkom zaprezentowanym szkolnej publice przez domorosłych aktorów – uczniów o szerokim przekroju wiekowym, przygotowanych przez panie Jolantę Kowalską i Ewę Dzilińską.  „Jasełka na strychu”, bo taki tytuł nosi owa forma sceniczna, w ciepły, pozbawiony pretensjonalności, a odnoszący się do uczuć wyższych sposób, ukazały magię wigilijnej nocy. To, że przemawiają wówczas ludzkim głosem zwierzęta, jest faktem powszechnie znanym. Ale przedmioty? Otóż tak! Zgromadzone na strychu zapomniane i bezużyteczne sprzęty nagle ożywają, by niesfornym dzieciom zobrazować prawdy z tym dniem związane. Okazuje się, że we wszystkim uczestniczył też anioł, co więcej – wydaje się, że był źródłem całego zamieszania. Wszystko po to, by niedowiarkom uświadomić, a w wierzących utrwalić przekonanie, że Wigilia świąt Bożego Narodzenia i one same to nie zwykłe, lecz niezwykłe dni w roku. Czarowne i magiczne, pełne serdeczności i miłości. Dni, w których nikt nie powinien być sam… Dlatego szkolne przedstawienie zostało wcześniej zaprezentowane członkom koła Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych  w Szydłowie, a jeszcze mieszkańcy dębskiej parafii czekali na nie w tutejszym kościele.

Realizując te nauki, po spotkaniu opłatkowym  nadszedł czas na śpiewanie kolęd. Takie, jak polski obyczaj nakazuje: pospolite, gromkie, radosne i od serca.  Dopełnienie tradycji to wspólna wieczerza, choć z wiadomych przyczyn spożyta o nieco wcześniejszej porze, ale to jedyne odstępstwo od obyczaju. Roznoszący się zapach potraw i one same, pyszniące się na stołach, za którymi społem zasiedli uczniowie, rodzice i nauczyciele sprawiły, że wszyscy poczuli się jak w domu. Nie truizm to, a  potwierdzona licznymi faktami prawda, że przecież szkoła to nasz drugi dom.

Źródło i fot. SP w Dębsku