Na ostatniej sesji rady miasta stało się coś, w co jeszcze rok temu nikt by nie uwierzył, że stać się może.

Oto burmistrz i jego koalicja radnych  poparli inicjatywę Michała Nowakowskiego, który do pewnego momentu był „głównym” opozycjonistą – wobec pomysłów burmistrza Sławomira Kowalewskiego. Głos zabierał praktycznie na każdej sesji. Głośno protestował rok temu (był to rok wyborów samorządowych) m.in. przeciwko planom budowy spalarni odpadów w naszym mieście. Niewiele brakowało, aby został kandydatem na burmistrza, ale ostatecznie na skutek zawirowań (tak to nazwijmy) w komitecie, do którego należał, do tego nie doszło. Po wyborach samorządowych Nowakowski zamilkł – na posiedzeniach rady w ogóle nie zabierał głosu. W lokalnych mediach tłumaczył, że w ten sposób chce odpocząć po trudach kampanii wyborczej do rady miasta.

Odpoczywał dość długo, bo usłyszeliśmy go dopiero na ostatnim posiedzeniu rady – we wtorek 27 października. Wypowiedź dotyczyła właśnie pomnika Żołnierzy Wyklętych. I trzeba przyznać, że to był dawny Nowakowski. Znowu mówił tonem, który przypominał co najmniej obwieszczanie nowej konstytucji. Jednak (o to mogę robić zakłady) „konstytucyjny” ton radnego jeszcze długo nie zostanie wykorzystany do krytykowania działań burmistrza Kowalewskiego.

Przypomnę, że w podobnym patetycznym tonie Nowakowski kilka lat temu na sesji rady miasta wystąpił z propozycją upamiętnienia w Mławie ofiar katastrofy smoleńskiej. Wtedy burmistrz i jego koalicja nie byli przychylni pomysłom radnego.

Ale wróćmy do obecnej inicjatywy Michała Nowakowskiego. Wiadomo już, że pomnik ma stanąć na gruncie należącym do miasta, przy ul. Kopernika – niedaleko od wejścia na teren parafii Świętej Rodziny. Będzie to głaz zwieńczony krzyżami i flagą, oraz tablica pamiątkowa. Ufunduje go komitet budowy pomnika, którego przewodniczącym podobno jest Nowakowski. Pieniądze natomiast mają pochodzić z przeprowadzanej na ten cel zbiórki. Miasto poniesie koszty adaptacji i zagospodarowania terenu.

Zagadkowe jest to, że radny Nowakowski nie chciał podać publicznie żadnego nazwiska spośród osób należących do komitetu budowy pomnika, pomimo, że radny Wasiłowski dwukrotnie o to dopytywał. W końcu chęć upamiętnienia Żołnierzy Wyklętych nie jest żadną wstydliwą czynnością … chyba, że chodzi o to, by ten pomnik kojarzył się tylko z jednym nazwiskiem …

I jeszcze kilka słów o sprzeciwie radnego Henryka Kacprzaka w kwestii lokalizacji. Otóż uznał on, że pomnik powinien się znaleźć przy ul. Reymonta, czyli tam, gdzie po wojnie swoją siedzibę miał Urząd Bezpieczeństwa. Kacprzak argumentował, że to właśnie w budynku UB (obecnie gmach BGŻ) byli torturowani i ginęli Żołnierze Wyklęci. Abstrahując od tego, czy jego argumentacja jest słuszna czy nie, przypominam, że radny Kacprzak – o czym sam wspomniał na sesji – nie pierwszy raz angażował się w sprawę pomnika w Mławie. Otóż kilka lat temu, kiedy to księdzu Sławomirowi Kowalskiemu wręczano tytuł Mławianina Roku, do świątyni parafii Świętej Rodziny, z inicjatywy Kacprzaka, wniesiono pomnik Jana Pawła II. Ksiądz proboszcz był zaskoczony i nie przyjął podarunku.

Jednak, jak donoszą nasze źródła, postulat Henryka Kacprzaka może stać się faktem. Bo w Mławie Żołnierze Wyklęci podobno będą mieli dwa miejsca pamięci. Pierwsze to właśnie monument przy ul. Kopernika, a drugie – to tablica przy ul.Reymonta. Tę ostatnią ma fundować miasto.

I żeby było jasne: uważam, że miejsce pamięci Żołnierzy Wyklętych w naszym mieście być powinno. Ale po co dzielić je na dwie części? Tego nie rozumiem.

TW