„Obyś żył w ciekawych czasach” mówi stare chińskie przekleństwo. No to żyjemy. Żyjemy jednak w głębokim pęknięciu i podziale. Dzisiaj dzielą nas nie tylko poglądy „za PiS” i „przeciw PiS”, dzieli nas nawet pogląd na koronawirusa. Są tacy co panicznie się go boją i tacy, co poddają w wątpliwość jego istnienie, a w łagodniejszej formie negują tylko istnienie pandemii.

Reklama

Dlaczego nie ma w społeczeństwie jednolitego poglądu na sprawę wydawałoby się medyczną, a nie polityczną? No właśnie, dlaczego?

Być może pamiętamy takie charakterystyczne zjawisko, w czystej formie występujące u dzieci. To zwykle dzieci mają coś takiego, że w pewnym momencie życia ciągle pytają “dlaczego” lub „po co”?. Dorośli często potem tracą tę właściwość, bo przecież potem trzeba wiedzieć i pytać już nie wypada. Jednak stawianie pytań czy to głośnych, czy nawet tylko dla samego siebie powoduje, że nad problemem zastanawiamy się, myślimy, analizujemy i mamy własne zdanie.

Weźmy tu więc na tapet ten dotykający naszego życia codziennego problem koronawirusa i wprowadzanych przepisów, które co tu ukrywać głęboko ingerują w nasze życie i narzucających nam ograniczenia. Natura ludzka jest taka, że łatwiej nam jest akceptować i przestrzegać nakazów, które są zrozumiałe i logiczne. A jak jest z logiką „covidowych” norm?

Kilka przykładów. Jednym z obowiązków ostatnio ponownie nałożonych jest zasłanianie nosa i ust także na ulicy. Pomijam tu już kwestię konstytucyjności, ale skupiam się na takim aspekcie życiowym. Dlaczego mam mieć założoną maseczkę na pustej ulicy, np. o godzinie 23, gdy wychodzę na spacer sam lub z psem i w zasięgu wzroku nie widać żywego ducha? Ktoś powie, to nie zakładaj. Ale na tej pustej i bezludnej ulicy zawsze może pojawić się radiowóz i gorliwy funkcjonariusz uzna za stosowne ukarać mnie mandatem.

Lub inny przykład, na fali ostatnich, ogólnopolskich protestów. Nie można ćwiczyć na siłowniach i w klubach fitness, gdzie w pobliżu siebie przebywa kilka lub kilkanaście osób. Za to w restauracji możemy siedzieć nawet z obcymi osobami face-to-face. Wesela – 20 osób, za to w sklepie ludzi może być do oporu.

Warto tu zauważyć, że niespójności logiczne, wcale nie są domeną wyłącznie przepisów „covidowskich”. Już kilka lat temu prof. Jerzy Bralczyk  stawiał tezę, że przepisy prawne w Polsce są niezrozumiałe, nielogiczne i niegramatyczne. No i nadal pozostanie nierozstrzygnięty odwieczny problem, czy stosowana winna być litera, czy może jednak bardziej ważny jest duch prawa.

Dokąd więc prowadzi taka ścieżka? Być może do takich reakcji, jak posunięcie jednego z krakowskich klubów fitness. Rząd zamknął z dnia na dzień siłownie? No to pomysłowi krakowianie w miejsce klubu fitness otworzyli sklep ze sprzętem do ćwiczeń i zapraszają wszystkich, którzy chcą testować odpłatnie ich maszyny. Skoro nie mogą funkcjonować zajęcia fitness – to  w „przechrzczonym”  klubie ruszyły  zgromadzenia religijne członków związku pn. „Kościół Zdrowego Ciała” a Oświecony Olek i Czcigodna Gosia zapraszają na wyjątkowe wydarzenia religijne.  Trudno uwierzyć? W tym świecie wszystko jest przecież możliwe i da się zrobić tak, by było zgodne z literą prawa. Choć czy można się tu dziwić? Tu przedsiębiorcy walczą o swój byt.

I chyba w takim kontekście również dziś prawdziwy jest aforyzm Józefa Bułatowicza: „Gołębiemu sercu nie musi towarzyszyć ptasi móżdżek”.

ZygZak