Tak, tak! Już niedługo minie równe 10 lat odkąd Mława posiada własną krytą pływalnię. Może już nie wszyscy pamiętamy, że 15 września 2006 roku  – jak to zwykle w takich przypadkach bywa, uroczyście, w obecności zaproszonych ważnych gości „z kraju i ze świata” wstęga została przecięta, a pływalnia oficjalnie otwarta.

 Decyzja o budowie tego obiektu była dla ówczesnego burmistrza Jerzego Rakowskiego i rady miasta trudna, gdyż wniosek o dofinansowanie tej inwestycji trafił tylko na listę rezerwową. Ostatecznie pływalnia, która kosztowała ok. 13 mln zł  została wybudowana za pieniądze z wyemitowanych przez miasto obligacji, a dopiero w roku 2008 do budżetu miasta wróciło ok. 4 mln zł refundacji kosztów budowy.

I mimo, że wpływy z biletów nie pokrywają kosztów funkcjonowania i rada miasta do utrzymania obiektu dokłada, to dziś trudno byłoby sobie wyobrazić Mławę bez pływalni.  A przecież przez długie lata amatorzy pływania jeździli do tej najbliższej  w Ciechanowie. Warto też zauważyć, że tak jak my kiedyś zazdrościliśmy Ciechanowowi, tak teraz – i to od tylu lat – zazdroszczą nam mieszkańcy, Działdowa, Nidzicy, Żuromina a nawet Przasnysza (powiat przasnyski wybudował pływalnię w Chorzelach).

Do dobrobytu człowiek jednak się szybko przyzwyczaja. To co w 2006 roku było dla nas nowością, powodem do zadowolenia, dziś już jest normalne i powszednie. Choć trzeba powiedzieć uczciwe, że nasza pływalnia ma swoich zagorzałych fanów i stałych bywalców, którzy w określone dni i w wybranych porach przychodzą pływać, bo po prostu to lubią i doceniają wygodę takiej lokalizacji. I są to osoby nie tylko z Mławy.

Korzyści z posiadania krytej pływalni jest jednak znacznie więcej, a dotyczą one nie tylko jego roli  rekreacyjnej. Daje ona szansę rozwoju młodzieży uprawiającej pływanie jako dyscyplinę sportową. O sukcesach młodych pływaków szlifujących umiejętności w klubie Płetwal było niejednokrotnie głośno.  Z punktu widzenia mieszkańca kryta pływalnia w mieście to same zalety.

Jest jednak druga strona medalu. I nie chodzi mi tu o koszty funkcjonowania obiektu, bo przecież w ostatecznym rozrachunku i tak za wszystko mieszkańcy zapłacą w podatkach, które w Mławie – przypomnijmy – należą do jednych z najwyższych w subregionie.

Czy można postawić tezę, że mławski basen ma też swoich przeciwników lub przeciwnika? To pytanie pobrzmiewa w wypowiedziach wielu osób komentujących całą serię mających miejsce w krótkich odstępach czasu przykrych zdarzeń. Mam tu na myśli ciąg przypadków zanieczyszczenia wody ludzkim kałem, a ostatnio bakteriami pałeczki ropy błękitnej. Przypadki zanieczyszczenia fekaliami wody w pływalni zdarzają się na każdym takim obiekcie. Wielokrotnie piszą o tym media, Mława nie jest więc jakimś godnym napiętnowania wyjątkiem. A jednak taki dziwny zbieg okoliczności – zastanawiają się niektórzy. Rzeczywiście – kał w niecce sportowej, z której korzystają raczej osoby dorosłe jest zjawiskiem trudno wytłumaczalnym. Bardziej zrozumiała dla nas jest sytuacja, gdy  dziecko nie zapanuje nad potrzebami naturalnymi i stanie się.

Czy zdarzenia w naszym basenie to działanie prawa serii, czy jakiś inny powód? Tak na pewno myśli przynajmniej pewna grupa mieszkańców, ale na pewno o zapobieganiu takim sytuacjom myślą pracownicy obiektu. Czy jednak jest  jakiś sposób na to? Dotychczas bowiem właściciela żadnych „pozostałości” ustalić się nie udało.  Jeżeli ktoś z czytelników zna jakieś skuteczne antidotum na te przypadki, propozycje prosimy nadsyłać na redakcyjnego maila.  Na pewno je przekażemy MOSiR-owi.

ZygZak